એકવખત ભગવાન બુધ્ધ એક સભાને સંબોધિત કરવા માટે આવ્યા. એમના હાથમાં એક રુમાલ હતો. આસન પર બેસીને સભાને પ્રવચન આપવાને બદલે બુધ્ધ પોતાના હાથમાં રહેલા રુમાલને ગાંઠો વાળવા માંડ્યા. બધા જ શ્રોતાઓ આશ્વર્યથી જોઇ રહ્યા હતા કે બુધ્ધ આ શું કરી રહ્યા છે ?રુમાલને ચાર-પાંચ ગાંઠો વાળ્યા પછી આ ગાંઠો વાળેલો રુમાલ સભાજનોને બતાવતા બુધ્ધે પુછ્યુ , " આ એ જ રુમાલ છે જે હું આવ્યો ત્યારે મારી સાથે લાવ્યો હતો કે એમાં કોઇ ફેરફાર થયો છે ?" એક શ્રોતાએ કહ્યુ , " ભગવંત , રુમાલતો એ જ છે પણ એનું સ્વરુપ બદલાઇ ગયુ છે." બુધ્ધે કહ્યુ , " તમારી વાત બરોબર છે પણ શું હું ઇચ્છુ તો આ રુમાલનું સ્વરુપ પહેલા જેવુ હતુ એવુ થઇ શકે?" સભામાંથી ફરી કોઇએ જવાબ આપ્યો , " પ્રભુ એ પણ શક્ય જ છે બસ રુમાલની વાળેલી બધી જ ગાંઠો ખોલી નાંખવી પડે. આમ કરવાથી રુમાલ પહેલા જેવો હતો એવો જ થઇ જશે."બુધ્ધે કહ્યુ , " તમારી વાત પણ બરોબર છે. મારે આ રુમાલની ગાંઠોને ખોલવી છે આ માટે હું રુમાલના બંને છેડા પકડીઅને ખેંચુ તો ગાંઠો ખુલી શકે કે નહી ? " એક ભક્તએ કહ્યુ , " અરે પ્રભુ રુમાલના છેડાઓ ખેંચવાથી તો ઉલટાની ગાંઠો વધુ મજબુત બને અને એને ખોલવામાં પણ મુશ્કેલી થાય. "બુધ્ધે કહ્યુ , " તો પછી આ ગાંઠોને ખોલવાનો ઉપાય શું ? " એક સન્યાસીએ ઉભા થઇને કહ્યુ , " ભગવાન આ માટે પહેલાતો અમારે પહેલા તો રુમાલ હાથમાં લઇને બહુ નજીકથી જોવો પડે કે આપે એમાં ગાંઠો કેવી રીતે વાળી છે? કારણકે જ્યાં સુધી ગાંઠો કેવી રીતે વાળી છે એ ખબર ન હોય તો ગાંઠ છોડવા જતા પણ ઉલટાની વધુ મજબુત થાય એમ પણ બને."ભગવાન બુધ્ધે સભાજનોને કહ્યુ, " બસ, સંબંધોમાં પડતી ગાંઠોને પણ આ જ રીતે છોડવી."ઘણીવખત કોઇ ગેરસમજણને કારણે સંબંધોમાં ગાંઠો પડે છે અને પછી આપણે એને ખેંચીએ છીએ એટલે એ ગાંઠો વધુ મજબુત બને છે. ગાંઠ કેવી રીતે પડી એ જરા ઉંડાણથી તપાસીને જો ગાંઠો છોડવાનો પ્રયાસ કરીએ તો ગાંઠો સહજતાથી છુટી જશે અને સંબંધ પેલા રુમાલની જેમ પહેલા જેવો જ થઇ જશે.