તમારા
લક્ષરીયસ આવાસનાં “સ્ટોરેજ” માં
એક જૂનું ગોદડું ગડી વાળીને રાખી મુકજો.
*જેમાં તમારી માતાએ , તમારા સ્વજનોનાં જુના કપડાં*
*કાપી, ગોઠવી ને, તમારી પતંગની દોરની રઝળતી લચ્છીના દોરા વડે,*
*કામગરા હાથથી એનાં ટેભાં લીધા હશે.*
*એની ખોળ સીવી હશે પોતાના જુના સુતરાઉ સાડલાંમાંથી,*
*જેનો પાલવને ગોદડું શોભે એમ ગોઠવ્યો હશે.*
*એ પાલવ ,*
*જે તમારા ઇષ્ટ માટે ઇષ્ટદેવ સામે પથરાયો હશે.*
*એ પાલવ,*
*જેની નીચે સંતાડીને માતાએ તમને અમૃત પાયું હશે,*
*ને પછી એ જ પાલવ વડે દુધિયા હોઠ લૂછી આપ્યા હશે.*
*એ પાલવ,*
*જેના છેડે બાંધેલો રૂપિયો તમને ભમરડો ખરીદવા મળ્યો હશે.*
*એ પાલવ નીચે*
*પિતાના રોષથી બચવા તમને શરણ મળ્યું હશે.*
*એ પાલવે*
*તમે પડી આખડી ને આવ્યા હશો ત્યારે તમારા ધૂળ મિશ્રિત*
*આંસુ લૂછયાં હશે ને પછી છાનામાના પોતાની આંખમાં*
*આવેલ પાણી પણ લૂછી લીધું હશે.*
*ઈમ્પોર્ટડ બ્લેન્કેટમાં જ્યારે અનિંદ્રા સતાવે ત્યારે,*
*એ પાલવવાળા ભાગને તમે છાતી નજીક રાખી*
*એ ગોદડું ઓઢી જજો.*
*મને તો ઊંઘ આવી જાય છે કોશિશ કરજો તમને પણ ઊંઘ આવી જશે:*
*નાના બાળક જેવી.*